บันทึกเรื่องเล่าการเดินทาง

กลับมาแล้วครับผม หลังจากที่ดองบล็อกไปนานมาก ผ่านมาเป็นปีถึงได้เขียนต่อ เพราะช่วงนี้คือสถานการณ์โควิด ผมก็ใช้ชีวิตอยู่บนเกาะแห่งหนึ่งระหว่างที่นั่งเขียนบล็อกนี้ คิดได้ว่า ควรจะเขียนเรื่องราวการเดินทางในตุรกีต่อนะ เพื่อนร่วมทริปก็ยิกๆว่า เขียนต่อได้แล้ว จะอ่าน ฮ่าๆ งั้นมาลุยกันต่อครับผมว่า การเดินทางทริปเมืองสองทวีปนี้ดีงามแค่ไหน

สำหรับทริปนี้เป็นหนึ่งในทริปแห่งความทรงจำทรงท้ายปีของผมเลยครับ เพราะว่าเป็นทริปที่ผมพาคุณพ่อคุณแม่ไปเที่ยวต่างประเทศด้วยกันเป็นครั้งแรก ซึ่งปกติแล้วคุณพ่อของผมท่านไม่ค่อยชอบเที่ยวเลยครับ อยู่บ้าน ไม่อยากไปไหนไกลๆ ด้วยเหตุผลก็คือท่านบอกว่าเหนื่อยกับการเดินทางครับผม ทีนี้ผมเองก็บอกกับพ่อว่า พ่อครับ โอกาสที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน มันก็ไม่ได้เยอะนะครับ

สวัสดีครับ กลับมาพบกันอีกนะครับ หลังจากที่เรื่องตอนที่แล้วผมพาไปเที่ยวที่ย่าติงและแชงกรีล่า วันนี้จะเป็นอีกหนึ่งสถานที่ใหม่ ที่ผมเองก็เพิ่งจะเคยไปเหมือนกันครับ นั่นก็คือหมู่บ้านชาวต้งที่ชื่อว่า Zhaoxing Dong และ หมู่บ้านถังอัน Tangan Dong ซึ่งตั้งอยู่ในกุ้ยโจวครับผม ผมรู้จักหมู่บ้านแห่งนี้ประมาณสี่ห้าปีที่แล้ว เพราะบังเอิญได้เพื่อนใหม่เป็นชาวจีนที่มาจากกุ้ยโจวครับ

สวัสดีครับผม กลับมาอ่านบันทึกการเดินทางของผมอีกครั้งนะครับ ปีนี้เที่ยวเยอะมาก เยอะจนเขียนรีวิวไม่ทัน มีหลายทริปดองไว้ก่อน ฮ่าๆ ยังไงก็อย่าลืมกันก่อนนะครับ จะพยายามเรียบเรียงเรื่องราวการเดินทางมาฝากกันครับผม และผมขอเอาทริปนี้มาแทรกก่อน เพราะเพิ่งจะจบทริปไปหมาดๆ อบนี้ผมไป​ 3 มณฑล​ 4 เมืองหลัก​ ได้แก่ แชงกรีล่า​ ย่าติง​ ลี่เจียง และหมู่บ้านชาวต้งครับ

วันถัดมาพวกเราวางแผนกันว่าจะไปล่องเรือในช่องแคบบอสฟอรัสเพื่อที่จะชมวิวของสองฝากฝั่งในดินแดน Anatolia แห่งนี้ครับ ฝั่งหนึ่งก็เอเชีย อีกฝั่งหนึ่งก็ยุโรป ให้สมกับการมาเที่ยวประเทศสองทวีปสักหน่อย ด้วยความที่เราตื่นเช้ากันมาก ที่นี่อาหารเช้าเค้าก็ไม่ค่อยมีครับ ร้านรวงเปิดกันราว 10:00 น. แหนะ เราก็หาอะไรรองท้องกันไปก่อน

เช้าวันถัดมา พวกเราตกลงกันว่าเราต้องรีบไปเข้าแถวเพื่อชมพิพิธภัณฑ์ Hagia Sophia ครับ หลังจากที่เมื่อวานเราเห็นแล้วว่าคนล้นหลามขนาดไหน เราก็เลยรีบตื่นนอนกันแต่เช้า แล้วหาอะไรทานกัน แต่ที่นี่ร้านอาหารเปิดช้ามากครับ เลยต้องฝากท้องไว้กับ Burger King ครับผม เสร็จแล้วก็ไปต่อแถวกัน ซึ่งคนก็เยอะอยู่ดี สงสัยทุกคนคิดแบบเรา 55

ตุรกีนี่เป็นประเทศแรกที่ผมไปไกลขนาดนี้ ปกติลัดเลาะแต่แถบเอเชียใกล้ๆ อยู่ๆก็อยากจะไปเที่ยวไกลๆดู ก็ลองหาประเทศที่ไม่ต้องขอวีซ่า แล้วก็เหมาะเจาะที่ประเทศตุรกีพอดีครับ ประเทศนี้เคยได้ยินมาบ้างสมัยเรียนหนังสือ แต่ก็ไม่รู้รายละเอียดเชิงท่องเที่ยวมากนัก แล้วผมก็ชวนเพื่อนๆน้องๆไปด้วย รวมกันเป็นสี่คน

หลังจากที่เมื่อปลายปี ผมได้พาน้องชายของผมไปเที่ยวจีน แถบยูนนาน เพราะน้องชายอยากจะเห็นหิมะและเล่นหิมะสักครั้งในชีวิต แต่ว่าบุญมีแต่กรรมบัง ครั้งก่อนไปถึงเขาหิมะมังกรหยกแล้ว ปรากฎว่าลมแรงมาก เค้าเลยไม่ให้ขึ้นกระเช้า คนที่เดินทางไปวันนั้นเลยอดกันหมด น้องชายผมเลยบอกว่า ขอทริปแก้ตัวอีกสักครั้งนะครับพี่สน ผมก็บอกว่า ได้สิ แล้วเราก็นัดกันเดือนมีนาคม สองพี่น้องตะลุยต่างแดนกันอีกครั้ง ทริปนี้เป็นทริปที่สนุกมากๆ แม้ว่าผมจะไปจีน

ในชีวิตการเดินทางของผม มีไม่กี่ทริปที่จะสร้างอารมณ์สองอย่างให้ผมได้ถึงเพียงนี้ การเดินทางไปยังเมืองที่อยู่เหนือความสูง 3-5 พันเมตรนั้นไม่ใช่เรื่องที่ควรประมาท และทริปนี้เป็นเป็นทริปไปอินเดียครั้งแรกของผมด้วย เป็นทริปที่เรียกได้ว่าสัมผัสครบทุกรสชาติจริงๆครับ มาดูกันว่าทำไมผมถึงทั้งรัก ทั้งเกลียด การเดินทางครั้งนี้ ทริปที่ประทับใจมาก แต่ก็แทบจะหนาวตายเลยทีเดียว