อะแฮ่มๆ ช่วงนี้ผมละอยากออกเดินทางมากๆเลยครับ แต่ก็ยังไปไหนไกลไม่ได้ ฮ่าๆ ก็เลยได้แต่แอบคิดว่าจะเดินทางเที่ยวใกล้ๆกรุงเทพฯที่ไหนดีนะ แล้วเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ผมก็เลยสอบถามเพื่อนที่เคยเป็นรูมเมทกันสมัยเรียนจุฬาฯ ว่า สวนหม่อนที่วังน้ำเขียวของเพื่อนเนี่ย ไปเที่ยวได้หรือยัง เพื่อนบอกว่าเที่ยวได้ตั้งนานแล้ว ถ้าจะมาก็มาเลย เดี๋ยวจะพาไปเที่ยว พอได้ยินอย่างนั้น ผมก็จัดกระเป๋าออกเดินทางไปในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้นเลยครับ
โดยผมเริ่มเดินทางออกจาก กรุงเทพฯ เพื่อไปยังนครนายก ครับ เนื่องจากเพื่อนผมอยู่นครนายก เดี๋ยวเพื่อนจะมารับ ผมนั่งรถตู้ที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ไปลงที่ตลาดท่าแดง ค่าโดยสาร 90 บาท ครับ ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง ก็นั่งหลับไปตลอดทาง
พอไปถึงนครนายก เพื่อนผมก็มารับ และขับไปยังเขาใหญ่ เพื่อไปยังวังน้ำเขียว โดยระหว่างทางเขาใหญ่ก็มีที่เที่ยวคือน้ำตกเหวนรก แต่ผมไม่ได้แวะ เพราะดูทรงแล้ว มันคงไม่มีน้ำ ฮ่าๆ แต่จุดที่ผมแวะคือ “ผาเดียวดาย” ครับ สวยเลย
ตรงผาเดียวดาย เขาจะทำเป็นทางเดินไม้ให้เราเดินไปยังจุดชมวิว ซึ่งจุดชมวิวก็เป็นหน้าผานี่แหละครับ ไม่มีรั้วกั้น ดังนั้นเวลาไปเที่ยวก็ระวังๆ นะครับ อย่าเล่นพิเรนท์ไป อันตราย ตกมาไม่คุ้มครับ
จริงๆช่วงผมไปมันแห้งแล้งไปหน่อย ผมว่าถ้าไปช่วงหน้าฝน มันน่าจะเขียวขจีมากกว่านี้ แต่โดยรวมก็ชอบครับ วิวสวย คนไม่เยอะมาก
ระหว่างทางที่อยู่ในเขาใหญ่ ก็เจอช้างด้วยครับ ผมนี่เสียวโคตร ฮ่าๆ แต่เพื่อนบอกว่า ไม่ต้องกลัวหรอก เราไม่ได้ไปทำอะไรมัน ช้างที่เราเห็นนี่ตัวสีชมพูมาก สงสัยไปคลุกดินมา แถมงายาวด้วย แต่ผมไม่ได้ถ่ายรูปมา เนื่องจากทริปนี้ผมใช้เลนส์มือหมุน กว่าจะหมุนได้ ก็พลาดจังหวะไปแล้ว เสียดายๆ
ถัดจากเขาเดียวดาย ผมก็แวะไปขึ้นไปยัง เขาเขียวครับ แต่ผมมองไม่เห็นอะไรเลย ก็เลยไม่ได้ถ่ายรูป จากนั้นก็เดินทางลงจากเขาใหญ่ ผ่านแอ่งน้ำตรงนี้ มีเก้ง มีกวาง มาเล็มหญ้าด้วย พวกเราก็เลยจอดถ่ายภาพ แต่ไม่ได้ถ่ายภาพเก้งกวางนะครับ ถ่ายภาพพวกเรานี่แหละ ฮ่าๆ
จากนั้นก็ไปถึงสวนของเพื่อนที่วังน้ำเขียวครับ ด้วยความที่ขับรถไปชิลไป แวะถ่ายรูปไป เลยไปถึงตอนเย็นแล้ว เพื่อนผมบอกว่า ไม่ต้องพักรีสอร์ทแถวนี้หรอก ให้มาพักบ้านเพื่อนนี่แหละ สวยกว่ารีสอร์ทอีก พอผมไปเห็น ก็เออจริงด้วย บ้านสวยมาก อยู่ในสวนด้วย อากาศดีจริงๆ
ที่บ้านเพื่อนมีต้นกัลปพฤกษ์ที่กำลังออกดอกชมพูสวยงามอยู่สองสามต้นครับ ยิ่งเสริมบรรยากาศให้น่าอยู่เข้าไปอีก ผมว่านะครับ ถ้าประเทศไทยปลูกต้นนี้เป็นสวนๆ มันก็สวยงามไม่แพ้ดอกซากุระที่ญี่ปุ่นแน่ๆ
ด้วยความที่ทริปนี้เป็นทริปสั้นมากๆ และเป้าหมายของผมคืออยากมาเที่ยวสวนของเพื่อนด้วย ดังนั้นบล็อกตอนนี้ก็จะเน้นเรื่องราวในสวนมัลเบอร์รี่นะครับ
มัลเบอร์รี่ จริงๆมันก็คือ “หม่อน” นี่แหละครับ แต่มันมีหลายพันธุ์ครับ เช่น หม่อนพันธุ์ใบ หม่อนเลี้ยงไหม หม่อนสำหรับกินลูก และแน่นอน มัลเบอร์รี่ในสวนของเพื่อนผมคือ หม่อนสำหรับกินลูก ซึ่งลูกจะใหญ่มากๆ
จุดเริ่มต้นของสวนมัลเบอร์รี่ คุณแม่บอกว่า จริงๆแล้วมาจากการที่คุณพ่อกับคุณแม่เกษียณราชการ แล้วก็อยากจะมาทำการเกษตรครับ ตอนแรกคุณแม่ก็ทำสวนส้ม แต่ส้มใช้สารเคมีเยอะมาก แม่บอกว่า แม้เราจะไม่ได้เป็นคนไปพ่นยาเอง แต่ลูกน้องที่ไปพ่น เห็นแล้วก็สงสารเค้า เลยยกเลิกการทำสวนส้ม และแม่มีโอกาสได้ไปดูงานหม่อน ก็สนใจการปลูกหม่อนคับ เลยมาเริ่มต้นทำที่สวนของตัวเอง โดยไม่ใช้สารเคมีเลย ปุ๋ยที่ใช้ก็เน้นปุ๋ยคอก
ด้วยความที่ท่านทั้งสองมีความรู้ด้านการเกษตรด้วย จึงใช้วิธีการแต่งกิ่ง เพื่อบังคับให้หม่อนออกลูกได้ตลอดทั้งปีครับ แม่บอกว่าแม่ปลูกโดยทิ้งระยะห่างสี่เมตร เพื่อให้ต้นได้เติบโตเต็มที่ ถ้าหากว่ามีเพลี้ยลง แม่ก็จะใช้วิธีตัดกิ่งและเอาไปเผาซะ ด้วยความที่ไม่มีการใช้สารเคมี ดังนั้นสามารถเข้าชมสวนและเด็ดกินจากต้นได้เลย ผมก็เข้าไปในสวนกินจนอิ่ม ฮาๆ
สวนแห่งนี้เป็นสวนหม่อนเพียงแห่งเดียวของวังน้ำเขียวครับ เปิดให้เข้าชมได้ฟรี และมีลูกหม่อนจัดจำหน่ายด้วย อ้อ มีพวกผลิตภัณฑ์อย่างอื่นเหมือนกันครับ เช่น แยมหม่อน น้ำหม่อน โดยไม่มีการใส่สารกันเสีย และยังมีโปรดักส์จากสวนข้างเคียงมาฝากขายด้วย เช่น ยาดม ยาหม่อง ช่วยๆกันไป
ลูกหม่อนใหญ่มาก แต่แม่บอกว่านี่ยังไม่ถึงว่าใหญ่ เพราะมันเป็นลูกที่ออกในช่วงอากาศหนาวฉับพลันในรอบที่ผ่านมา ทำให้ลูกไม่สวยเท่าไหร่ สำหรับคนที่อยากกินลูกหม่อน ผมมีข้อแนะนำคือ ถ้าชอบแบบอมเปรี้ยวให้กินลูกที่ออกแดงๆ แต่ถ้าชอบหวาน ให้กินลูกที่สีดำแล้วครับ
สวนแห่งนี้คือตัวอย่างชั้นดีในการทำการเกษตรแบบยั่งยืน ไม่ใช้สารเคมีครับ คนมาเที่ยวสวนเยอะมาก แม่เองก็พูดว่าไม่นึกว่างานสวนที่ทำแบบสนุกๆ มันจะเติบโตมากมายขนาดนี้ ที่สวนนี้จึงมีต้นหม่อนพันธุ์ต่างๆปลูกไว้ให้ผู้เข้าชมสวนได้เห็นด้วย เช่น หม่อนจากตุรกี หม่อนไต้หวัน เป็นต้น สวนของคุณแม่ได้ออกสื่อเยอะมากเลยครับ มีทั้งรายการทีวี หนังสือพิมพ์มาขอสัมภาษณ์ เห็นแล้วปลื้มใจแทน
หลังจากชมสวนกันแล้ว ก็ไปเที่ยวย่านอื่นๆในวังน้ำเขียวกันครับ ระหว่างทางผมเห็นสวนสตอเบอร์รี่เยอะเลย แต่ผมก็ไม่ได้แวะครับ ผมมาแวะตรงนี้ สวนดอกเบญจมาศ ตอนผมไปเขาบอกว่ามันไม่เยอะแล้วนะครับ ถ้ามาช่วงวาเลนไทน์ดอกจะบานสะพรั่งมากกว่านี้ แต่เท่านี้ผมว่าก็สวยแล้วนะ
ผมยังคิดอยู่เลยว่า ถ้าเราปลูกเป็นสวนๆ สุดลูกหูลูกตา ฮอกไกโด ก็ฮอกไกโดเถอะ พี่ไทยเราก็ไม่ด้อยไปกว่าแน่นอน
ที่สวนนี้เห็นเขาปลูกดอกไม้ขายด้วย
วังน้ำเขียวก็เป็นอีกหนึ่งสถานที่ที่อยู่ไม่ห่าง กทม เท่าไหร่ ไปเที่ยวง่าย เหมาะสำหรับคนที่อยากพักผ่อน แต่ไม่อยากเดินทางไกลมากนัก นอกจากอากาศจะดี วิวจะสวยแล้ว อาหารที่ผมไปทานมาก็อร่อยมากๆ
หลังจากจบทริปนี้ ผมละอยากเอาต้นหม่อนไปปลูกที่บ้านบ้าง ไม่ได้ปลูกเพื่อขายหรอกครับ ปลูกไว้กินเอง สักสี่ห้าต้น ฮ่าๆ สำหรับใครสนใจอยากจะเที่ยวชมสวนหม่อนของเพื่อนผมก็ลองไปดูที่แฟนเพจสวนได้นะครับ
https://www.facebook.com/maemonfarm/?fref=ts
คุณพ่อคุณแม่ใจดีมากๆครับ ไว้เจอกันใหม่ในบทความตอนหน้า ถ้าวีซ่าผมผ่าน ผมจะพาไปเที่ยวมรดกโลกที่ฉงชิ่งครับ
