น้องสนครับ น้องสนอยากไปเที่ยวที่ไหนบ้างในกระบี่? บังไกด์ประจำทริปถามผม ผมเลยถามกลับไปว่ามีที่ไหนที่น่าสนใจบ้าง บังก็บอกว่ามีวัดถ้ำเสือ มีน้ำตก มีสระมรกต มีบ่อน้ำพุร้อน และคลองสองน้ำ พอได้ยินคำตอบแล้ว ผมก็เลยเลือกที่จะไปคลองสองน้ำ เพราะเหตุผลที่ผมไม่เคยได้ยินชื่อสถานที่นี้มาก่อน ส่วนอันอื่นๆ ผมก็เคยไปมาแล้ว รอบนี้จึงอยากไปดูสถานที่ใหม่ๆบ้าง
“น้ำที่คลองสองน้ำสวยมากๆเลยน้องสน เป็นการผสมผสานระหว่างน้ำจืดกับน้ำทะเลที่มาหนุนกัน สีสวยสุด” บังเกริ่นความงามของธรรมชาติที่นั่นให้ฟัง
สารภาพว่าผมไม่รู้มาก่อนว่าคลองสองน้ำคืออะไร ตอนที่ได้ยินบังเล่า ในหัวผมก็มีภาพปรากฎขึ้นมาว่ามันจะเป็นแม่น้ำสองสีแน่ๆ ซึ่งก็คงจะคล้ายๆกับแม่น้ำสองสีในที่อื่นๆ จะมีอะไรโดดเด่นหรือเปล่า
เรานั่งรถตู้ของ Lantatoday เอเจ่นซี่ทัวร์ผู้แลผมตลอดการเดินทางในทริปกระบี่ครั้งนี้ไปยังท่าปอมครับ พอไปถึง ค่าเข้าชมก็ถูกมาก แค่คนละ 30 บาทเท่านั้นเอง บังจ่ายค่าตั๋วให้ผม แล้วก็เดินนำหน้าผมไป
“ต้องการไกด์พาเที่ยวไหมคะ?” เสียงเด็กหญิงตัวเล็กๆ พูดทักพวกเรา
ผมหันไปมอง เห็นสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้ม ในชุมลำลอง มีป้ายห้อยคอ กำลังยืนยิ้มให้พวกเรา
“หนูเป็นไกด์อาสาค่ะ เป็นไกด์พาเที่ยว” เธอแนะนำตัว อายุอานามน่าจะไม่ถึงสิบห้าปีด้วยซ้ำ ผมชอบนะเวลาเห็นเด็กๆกล้าแสดงออก ใช้เวลาว่างในการพัฒนาตนเอง ยิ่งการมาอาสาทำงานเป็นไกด์ มันฝึกการได้พบเจอผู้คน ได้ฝึกการสนทนาและการแก้ปัญหา ผมจึงตอบตกลงใช้บริการไกด์ตัวน้อยคนนี้
เธอเชิญเราเดินไปยังทางเดินเข้าสู่ผืนป่าพรุ
ระหว่างทางเราจะเห็นลำธารที่น้ำสีฟ้าสวยมากเลยครับ ผมเห็นแล้วคิดถึงลำธารที่จิ่วไจ้โกวเลย เพียงแค่ขนาดเล็กกว่า มันผิดคาดจากที่ผมคิดไว้ตอนแรกว่ามันคือแม่น้ำสองสี แต่จริงๆคือมันมีแค่สีเดียว แต่ถ้าเป็นน้ำจืด สีจะออกเขียวๆ ถ้าเป็นน้ำทะเลเยอะกว่า ช่วงนั้นน้ำก็จะฟ้าๆ นั่นเอง
“ต้นไม้นี้คือต้นปากเป็ดทะเลค่ะ” ไกด์ตัวน้อยก็แนะนำพืชพรรณระหว่างทางไปด้วย
“ที่นี่เล่นน้ำได้ไหมครับ” ผมถามน้อง
“ไม่ได้ค่ะ เมื่อก่อนเล่นได้ แต่ตอนนี้ไม่ได้แล้ว แต่ก็มีจุดให้เล่นน้ำอยู่นะคะ ตรงด้านหน้า”
“ทำไมถึงเล่นไม่ได้แล้วหละ?”
“เพราะเมื่อก่อนชาวบ้านมาเล่นน้ำ บางคนก็เอาสบู่ ยาสระผมมาด้วยค่ะ พวกสารเคมีก็เลยทำอันตรายต่อธรรมชาติ อบต. ก็เลยไม่ให้เล่นน้ำแล้วค่ะ” หนูน้อยตอบ
คลองสองน้ำนี้มีระยะทางประมาณ 700 เมตรนะครับ หลายๆคนก็บอกว่ามันค่อนข้างสั้นไป แต่สำหรับผมผู้หลงรักการถ่ายภาพ ผมว่ามันก็โอเคนะ เพราะระหว่างทางก็มีอะไรให้ดูเยอะ ทั้งสีน้ำที่สวยๆ และรากไม้ที่งดงามประดุจดั่งงานศิลป์ชิ้นเอก
บังไกด์ในทริปบอกว่า จริงๆแล้วถ้าเป็นช่วงน้ำจืดเยอะน้ำจะยิ่งใสและสวยกว่านี้มาก ตอนที่เราไปนั้นยังถือว่าน้ำขุ่นอยู่ แต่เท่าที่ผมเห็น ผมก็ว่าสวยแล้วนะ ผมชอบเลย ระยะทางเดิน 700 เมตรของทริปนี้เรียกได้ว่า งดงามสำหรับผม
ดูสิครับ รากไม้เหล่านี้ ก่อร่างสร้างตัวเป็นรูปร่างสวยเสียเหลือเกิน การมาดูคลองสองน้ำนี้ถ้ามาช่วงขึ้น 12 ค่ำ ถึงแรม 5 ค่ำ ซึ่งเป็นช่วงที่น้ำทะเลหนุนสูง เราจะเห็นสายน้ำเป็นสีฟ้าขุ่นๆดังในรูปนี้แหละครับ แต่ถ้ามาช่วงอื่น น้ำก็จะใสกว่านี้
ด้วยความที่ผืนป่าแห่งนี้ยังคงความสมบูรณ์ไว้มาก และเป็นป่าพรุด้วย จึงมีพวกพืชพรรณและสัตว์ในนี้ที่น่าสนใจครับ บางทีตรงช่วงน้ำใสมากๆ เราก็มองเห็นปลาด้วยครับ ปูแถวนี้ก็เยอะ และรากต้นไม้ที่มันแทงตัวเองทะลุเหนือผืนดินมาสูดเอาอากาศก็แปลกดีเหมือนกัน
การได้มาอยู่ทางกล่างหมู่แมกไม้เขียวขจี สายน้ำที่สีสวยๆ อากาศสดชื่นๆแบบนี้ มันดีเสียเหลือเกินนะครับ ทำงานเหนื่อยๆ ได้กลับมาซบอกธรรมชาติ เหมือนได้ชาร์ตพลังชีวิตขึ้นไปมากๆ
ไกด์เล่าให้ฟังว่า ส่วนใหญ่แล้วนักท่องเที่ยวไม่ค่อยได้แวะมาที่นี่สักเท่าไหร่ อาจจะเพราะด้วยระยะทางที่นั่งรถมา และระยะทางท่องเที่ยวในป่าพรุนี้ หลายคนจึงเลือกไปที่อื่นที่ดูน่าจะคุ้มค่ากว่า ทำให้ที่นี่ค่อนข้างเงียบสงบครับ มองอีกแง่มุมหนึ่งก็ดีนะครับ จะได้ชิลๆ ชมป่าชมน้ำได้อย่างจุใจ ไม่ต้องเบียดเสียดกับผู้คนมากนัก
เห็นน้ำใส สีสวยๆแบบนี้แล้วอย่างลงไปแช่ให้หายร้อนเสียเหลือเกิน แต่ก็แบบที่บอกครับว่า เค้าสงวนไว้ไม่ให้ลงน้ำแล้ว เราก็ดูแต่ตาไปเรื่อยๆครับ ฮ่าๆ
บางช่วงน้ำก็ฟ้าเข้มมากครับ เท่าที่ผมสังเกต พอเดินไปลึกๆ น้ำจะค่อนข้างฟ้า ต่างจากตรงจุดเริ่มเข้ามาจะฟ้าอ่อนกว่าและมีเขียวปนด้วย
รากต้นไมก็แทงลงไปในน้ำ พัวพันกันเต็มไปหมดเลยครับ เสน่ห์นอกจากน้ำ นอกจากป่า ก็มีรากไม้นี้แหละคับที่น่าสนใจ
จากที่ผมลองหาข้อมูลมาว่าทำไมน้ำถึงเป็นสีฟ้าๆ ไปเจอมาว่าเป็นเพราะแคลเซียมคาบอร์เนต ซึ่งจริงเท็จอย่างไรผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ท่านใดมีข้อมูลด้านนี้ก็เล่าสู่กันฟังได้นะครับผม
และนี่แหละครับ “คลองสองน้ำ” ที่กระบี่ หากใครมาเที่ยวแล้วมีเวลาก็ลองแวะมาชมความงามทางธรรมชาติที่นี่ได้นะครับ ผมว่าเป็นกิจกรรมที่ผ่อนคลายดีมากๆเลย
ก่อนกลับผมกับคนในทริปก็ให้ทิปน้องไกด์ตัวน้อยไปคนละหนึ่งร้อยบาท น้องยิ้มไม่หุบเลย เพื่อนๆพากันวิ่งมารุมล้อง แล้วพูดด้วยภาษาใต้ว่า “ได้กี่บ๊าทนิ?” ฮ่าๆ
ขอบคุณที่ติดตามอ่านเรื่องราวการเดินทางของผมนะครับ แล้วเจอกันใหม่ในตอนหน้าว่าผมจะเล่าเรื่องการเดินทางไปยังที่ไหน สำหรับวันนี้สวัสดีคร้าบ
