ผมชอบการออกเดินทางท่องเที่ยว เริ่มจากการได้ไปทำงานด้วยเที่ยวด้วย ฟังดูเหมือน Work & Travel เนาะ งานที่ผมทำมันเปิดโอกาสให้ผมได้ออกไปนอกสถานที่ ได้เจอผู้คนใหม่ๆ เจอบรรยากาศใหม่ๆ นั่นทำให้ผมตั้งใจไว้ว่า ผมจะเดินทางเที่ยวในยามที่มีโอกาส เพื่อเป็นการให้รางวัลชีวิตแก่ตัวเองครับ
สารภาพตามตรงครับว่า ที่ Jogjakarta ผมรู้จักแค่บุโรพุทโธกับวัดปรามบานัน แค่นั้นเองครับ เพื่อนผมที่อินโดบอกว่า แกมาทั้งที่ก็ไปดูจุดอื่นบ้างอะไรบ้าง เพื่อนเลยพาไปที่นี่ครับ มันเป็นจุดในหมู่บ้านชาวชวา อยู่ใกล้ๆกับวังสุลต่านอะไรนี่แหล่ะครับ เป็นเหมือนถ้ำใต้ดิน มีประตูโค้งๆ เวลาแสงแดดส่องลอดเข้ามา โอ้ววววว สวยงามมากๆ
ออกจากบาหลี เดินทางไปยังอีกเมืองหนึ่งด้วยกันนะครับ ผมเดินทางตลอดทริปด้วยแอร์เอเชียครับ นั่งที่นั่ง HOT SEAT ตลอด จริงๆไม่ใช่ว่ามีตังค์หรอกครับ เค้าลดราคา ก็เลยขอสัมผัสบ้างว่ามันดีกว่ายังไง สรุปก็ดีกว่าที่ว่า เวลาถ่ายภาพ มันติดปีกเครื่องบินน้อยครับ การเดินทางครั้งนี้ผมเลือกที่นั่งติดหน้าต่าง เพื่อจะได้ดื่มด่ำกับความงามบนฟ้าได้เต็มสตรีมแต่ระหว่างนั้นก็มีผุ้โดยสารท่านนี้ เธอเป็นแม่ลูกอ่อนครับ บอกว่า ขอแลกที่นั่งได้ไหม เพราะเธอมักจะเมาเครื่องบิน ผมก็เลยยินดีแลกที่นั่งให้ แม้จะไม่ได้เห็นวิวระหว่างการเดินทางอย่างใจหวัง แต่ก็ได้เพื่อนใหม่ระหว่างเดินทาง ทดแทนกันได้ครับ ^^
กระดานเล่นเซิร์ฟเนี่ยใหญ่เอาเรื่องนะครับ แค่แบกตัวนี้ผมก็สูญเสียเหงื่อไปเยอะแล้วครับ ฮ่าๆๆ สำหรับราคาค้าขายที่บาหลี เป็นอะไรที่ไม่มีมาตรฐานเลย เหมือนกับขึ้นอยู่กับความสามารถ ในการต่อรองราคาครับ บางเจ้าราคาตั้งต้นก็แพงซะเวอร์ อย่างเช่น บอกว่า 200,000 พอเราไม่เอา ก็ลดลงเหลือ 100,000 ทันที บ๊ะ! ราคาลดลงทันใจจริงๆ
เป็นครั้งแรกในชีวิตจริงๆครับที่มาเล่นเซิร์ฟ โอย อยากจะบอกว่า “แทบตาย” ครับ เหนื่อยมากกกก เล่นเอาผมแขนขาสั่น หน้ามืดตาลาย คล้ายจะเป็นลม เพราะว่าผมไม่ได้ฟิตร่างกายก่อนไปครับ ไม่คิดว่ามันจะใช้พลังงานมหาศาลขนาดนี้ ไอ้ตอนเล่นอยู่บนบอร์ดมันก็ไม่เท่าไหร่ครับ แต่ตอนแบกบอร์ดเดินฝ่าคลื่นพลังยักษ์นี่สิครับ ไม่ไหว ผมเล่นแค่ 30 นาที ก็หมดแรง สลบเหมือดอยู่ที่ชายหาด ใครที่จะไปเล่นเซิร์ฟก็ฟิตร่างกายไปก็ดีนะครับ ไม่งั้นจะเป็นเหมือนผม สำหรับค่าเช่าเซิร์ฟบอร์ด ตอนที่ผมเช่า ผมเช่าพร้อมกับครูฝึก เค้าคิด …
หาดคูต้าเป็นหาดที่มีชื่อเสียงมากของเกาะบาหลี ค่าครองชีพแถวนี้จึง “แพง” มาก เมื่อเทียบกับโซนอื่นๆ ผมเคยไปถามราคาซิมการ์ดมือถือมาครับ เค้าเสนอขายที่ 100,000 IDR! ซึ่งตามที่รู้มาราคาแค่ 5,000 เองครับ จริงๆก็อย่างว่าแหล่ะ พ่อค้าแม่ค้า มีโอกาสหน่อยก็ฟันราคานักท่องเที่ยวกันเต็มที่ สำหรับคนที่ไม่รู้ก็อือออหลงซื้อไปครับ ผมไปเที่ยวมาหลายประเทศ พ่อค้าแม่เค้าก็มักจะฟันราคาแบบนี้ตลอดครับ ดังนั้นถ้าไปเที่ยวบาหลี จะซื้อของในตลาด ต่อราคาอย่างน้อย 50% ไปเลยครับ
ครั้งนี้ประทับใจหาดคูต้ามากขึ้นครับ มีอะไรให้ดูเหมือนกัน แต่ถ้าถามผมว่าทะเลของเค้าสวยไหม? ผมว่าไม่สวยเท่าทะเลเมืองไทยครับ ทะเลใต้สวยกว่าเยอะ ที่นี่ผมว่าหาดทรายค่อนข้างหยาบ อีกทั้งคลื่นก็แรงมาก บางวันต้องมีการงดเล่นน้ำทะเล เนื่องจากคลื่นแรงเกินไป เป็นอันตรายได้ แต่ที่นี่ก็จะเหมาะสำหรับคนชอบกีฬาทางน้ำ เช่นเล่นเซิร์ฟครับ ผมได้ไปลองเล่นมาแล้ว มันส์อย่าบอกใครเลย
ทริปบาหลีครั้งแรกของผม ผมไม่ค่อยชอบหาดคูต้าเท่าไหร่ เพราะแน่นไปด้วยฝรั่ง อีกอย่างไปครั้งนั้นก็ไปดึกแล้ว ทำให้รู้สึกเหมือนไปทัวร์พัทยาครับ ครั้งนี้ผมคิดใหม่ อย่างไปลองเล่นเซิฟบอร์ด (เกิดมาก็ไม่เคยเล่นหรอกครับ ครั้งแรกในชีวิตเหมือนกัน) ผมกับเพื่อนเลยจองโรงแรมผ่าน Agoda เพื่อที่จะพักใกล้ๆหาดคูต้า ชื่อโรงแรม Grand Whiz ครับโรงแรมนี้ห้องนอนเซ็กซี่มากๆจนน่ากลัว ห้องประดับประดาด้วยกระจกเกือบทุกด้าน แถมห้องน้ำก็ใช้กระจกฝ้าเป็นฝาผนัง ผมว่ามันสยองมากกว่า ราคาโรงแรมหน้าเคาเตอร์แพงกว่า Agoda หลายเท่าเลยครับ หาดคูต้าเค้าก็ว่ากันว่า พระอาทิตย์ตกดินสวย คู่รักทั้งหลายชอบมาชมวิว ดื่มด่ำความโรแมนติกที่นี่ไหนไปดูกันซิว่าจะสวยอะไรยังไงกัน แต่ผมไม่มีคู่รักนี่สิ จะโรแมนติกไปกับเค้าไหมนะ ฮ่าๆ
บ้านของเพื่อนผมนั้นอยู่ติดกับตลาดเช้าของหมู่บ้าน เป็นตลาดเล็กๆของชุมชน ประมาณ 9.00 น. ตลาดก็เริ่มวายแล้วครับ ผมจึงต้องตื่นกันแต่เช้า เพื่อไปเที่ยวชมว่าเค้าขายอะไรกันบ้าง พ่อค้าแม้ค้าต่างก็พูดกับพวกผมเป็นภาษาอินโด แต่พอรู้ว่าพวกผมเป็นคนไทยเท่านั้นแหล่ะต่างก็พากันพูดว่า “I think you are Indonesian” ฮ่าๆ
นี่ก็เป็นอีกหนึ่งสิ่งมีชีวิตที่ผมเองก็ระบุไม่ได้ว่าคืออะไร เพราะไม่เคยเห็น ผมว่ามันมีเสน่ห์ดีนะครับ แต่ว่าเสียดายมากๆวันนั้นแบตเตอร์รี่ผมหมดเสียก่อน แถมเม็มก็จะเต็มแล้ว ก็แหม บรรยากาศโดนใจซะขนาดนั้น ผมก็กดชัตเตอร์รัวไม่ยั้งครับ ฮ่าๆ เป็นทริปที่ประทับใจจริงๆ
