Author: kung

ไปอยู่หลายวันจนถึงเวลาใกล้จะกลับ ท่านเจ้าคุณก็พาคณะเราไปลาท่านเจ้าอาวาส ชื่อท่านยิ่นเล่อ ท่านก็เมตตาให้ชามาเป็นของที่ระลึกแก่พวกเรา และอีกวันต่อมาท่านเจ้าคุณก็กลับเมืองไทย ผมเลยมีโอกาสได้นั่งรถเมลล์ไปเที่ยวเล่นด้วยตนเองในเมืองเก่าลั่วหยาง (เพราะปกติเวลาไปเที่ยวจะไปรถของวัดกับท่านเจ้าคุณ) ในรูปบนคือท่านเจ้าอาวาสวัดไป๋หม่าซื่อมอบน้ำชาให้ผมครับ รูปล่างคือท่านเจ้าคุณช้างครับท่านมอบพระให้ผม การไปเมืองเก่าลั่วหยางนั้น ผมนั่งรถเมลสาย 58 ฝั่งหน้าวัดประมาณ 45 นาที ราคา 1.5 หยวน ตลอดสาย (ถูกมาก) จะต้องผ่านเมืองใหม่ แล้วก็ผ่านวงเวียนที่มีเสาหินเลยวง

เราพักอยู่ในวัดไป๋หม่าซื่อทุกวัน มีวันที่เราไม่ได้นอนที่วัดวันเดียวคือวันที่ไปซีอาน ดังนั้นผมจึงอยู่ในฐานะเด็กวัดคนหนึ่ง 55 เวลาเช้าพระจะต้องไปฉันเช้าที่ห้องอาหารในวัดจีน ฉันเสร็จก็ต้องมาทำวัตรสวดมนต์ ผมก็ทำกิจกรรมต่าง ๆ ตามพระ ถ้าไม่มีโปรแกรมไปไหนผมก็จะเล่นดนตรีอยู่หน้าโบสถ์ครับ เรียกความสนใจได้มากทีเดียวครับ คนจีนมักจะตื่นเต้นกับอะไรที่แปลกใหม่เสมอครับ แน่นอนครับคนจีนไม่เคยเห็นหรือได้ฟังดนตรีไทย เวลาเล่นต้องทำใจครับว่าต้องเจอจีนมุง

หลักจากนั้นเราอยู่ที่วัดไป๋หม่าซื่อประมาณ 2 วัน ท่านเจ้าคุณก็พาเราเที่ยวเมืองซีอาน เดินทางด้วยรถไฟความเร็วสูงจากเมืองลั่วหยางไปถึงซีอานใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง ซีอานเป็นเมืองใหญ่กว่าลั่วหยางมาก มีรถไฟฟ้าใต้ดินจากรถไฟฟ้าความเร็วสูงเข้าในเมือง แต่ทุกอย่างเป็นภาษาจีนครับ ถ้าผมเดินทางด้วยตนเองคงไม่รอดแน่ ๆ เมืองซีอาน หรือเมืองฉางอานเป็นเมืองเก่าแก่มาก และเคยเป็นราชธานีของจีนหลายราชวงศ์ ( เมืองลั่วหยางก็เคยเป็นราชธานีเหมือนกันครับ แต่เป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ) เรานั่งรถไฟฟ้าความเร็วสูง

ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัว ผมชื่อกั้ง เป็นเพื่อนของคุณสน ตอนเรียนมหาวิทยาลัยเป็นรูมเมทกัน วันนี้จะนำเสนอการเดินทางไปเมืองลั่วหยางและเมืองซีอาน ตามที่เพื่อนผมขอให้เขียน ตามจริงผมไม่ได้ไปเที่ยว แต่ผมไปเล่นดนตรีเผยเพร่วัฒนธรรมกับอาจารย์ที่คณะที่วัดเหมอัศวาราม ซึ่งเป็นวัดไทยในวัดไป๋หม่าซื่อในเมืองลั่วหยาง ในการเดินทางครั้งนี้ใช้เวลา 13 วัน ตั้งแต่ 22 เม.ย. ถึง 4 พ.ค. 59 ต่อไปนี้จะขอเล่าเรื่องการเดินทางครั้งนี้นะครับ ออกเดินทางเช้าวันที่ 22 เม.ย.