ในเทศกาลนิเยปิของชาวบาหลี เค้าจะพากันปั้นรูปปั้น Ogoh Ogoh ขนาดใหญ่มากครับ หลังจากที่มีการแห่รอบๆหมู่บ้านแล้ว รู้ไหมครับว่าเค้าทำยังไง? เค้าจะเผามันทิ้งครับ! ตอนแรกที่ผมรู้ก็ได้แต่ร้องว่า โอ้! ไม่นะ กว่าจะได้มาสักตัวนี่ใช้เวลาแกะใช้เวลาปั้นกันเป็นเดือน ไฉนจึงมาเผาทิ้งกันดื้อๆ เพื่อนผมก็อธิบายให้ฟังว่า มันเป็นสัญลักษณ์ของการต่อสู้กับอธรรมครับ การที่เราเผามันทิ้งก็หมายถึงการที่เราเอาชนะฝ่ายอธรรมได้ และถือว่าเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ประจำปี
ผมเกือบจะพลาดสถานที่แห่งนี้ไปเสียแล้วครับ เพราะว่าจุดที่ตั้งไม่ได้เด่นเท่าไหร่ จริงๆแล้วมันตั้งอยู่ติดกับวัด Taman Ayun ครับ เพียงแต่ว่าผมไม่ได้สังเกต ฮ่าๆ พอเดินเข้าไปข้างใน โอ้โห! มีรูปปั้น Ogoh Ogoh เยอะมาก รูปปั้นเหล่านี้เป็นรูปปั้นที่เป็นสัญลักษณ์ของฝ่ายมารร้าย หรือฝ่ายธรรมนั่นเองครับ ในช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ถึงต้นเดือนมีนาคมของทุกปี บาหลีจะมีเทศกาลใหญ่ หนึ่งในกิจกรรมของเทศกาลนี้ก็คือการแห่ Ogoh Ogoh รอบเกาะครับ
อากาศที่บาหลีเป็นอากาศดีมากครับ ธรรมชาติสวย ผมรู้สึกว่าร่างกายกระปรี้กระเปร่าขึ้นเยอะ เพราะได้รับอากาศบริสุทธิ์ ผมโชคดีที่หมู่บ้านที่ผมพักเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ไม่ใช่จุดท่องเที่ยว จึงทำให้ได้ซึมซับวิถีชีวิตและบรรยากาศแบบบาหลีๆได้เต็มสตรีม อิอิ
การเดินทางไปบาหลีครั้งนี้ผมต้องขอบคุณเพื่อนรักของผมที่ร่วมเดินทางไปด้วยกัน พร้อมทั้งขอบคุณครอบครัวเพื่อนชาวบาหลีที่ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น ทริปนี้ไม่ใช่ประทับใจแค่ธรรมชาติ แต่ยังประทับใจในมิตรภาพของผู้คนชาวบาหลี นี่แหล่ะครับ ทำไมผมถึงได้หลงเสน่ห์เกาะเล็กๆแห่งนี้
วันนี้อากาศค่อนข้างแปรปรวนครับ บางช่วงก็ฟ้าสวยมาก บางช่วงก็ฟ้าครึ้ม ถือว่าเป็นสีสันระหว่างเดินทางละกันครับ
บรรยากาศแบบนี้ผมแทบไม่อยากจะเชื่อว่า เห้ย! นี่มันอยู่ในประเทศเพื่อนบ้านเราเหรอเนี่ย อากาศหนาวมาก ภูมิประเทศสุดยอด ผู้คนเป็นมิตร ชอบมากๆเลยครับ
ถัดจากทะเลทราย รู้ไหมครับว่าจากนั้นเจออะไร? โอ้ว แม่เจ้า มันเป็นทุ่งหญ้าครับ สวยงามไม่แพ้กันเลย ผมก็คิดในใจว่า อะไรกันเนี่ย ทำไมมันมีภูมิศาสตร์แตกต่างกันแบบนี้ ไปแบบโคตรคุ้ม ผมนึกว่าอยู่โซนยุโรป
สวัสดีวันใหม่ครับ มีภาพมาทักทายอีกนะครับ ต้นที่เห็นนี้เป็นต้นที่เค้าจะเอาใบมาสานเป็นตะกร้า(หรือกระทง) สำหรับประกอบพิธีกรรมทางศาสนาฮินดูครับ เช่นทำบันทัน เป็นต้น
